JAKA TARUB Para nawang lagi guneman ing kahyangan.Dheweke mudhun saka kahyangan arep adus ing bumi.Nawang Sekar : “Ayo dulur,dolan menyang bumi!”Nawang Lintang : “ Wah..ayo! Nanging dolan menyang ngendi?”Nawangsari : “ Aku duwe pemikiran,ayo adus ing telaga wae”Para Nawang :” ( ngawa slendange ) Ayo…!”Para Nawang teka ing sumber lan nyilih selendang ing dhuwur watu gede.Nawang Sekar : “ Wah…seger tenan banyune.”Nawang Sari : “ Iya,bening banget.”Nalika para Nawang padha dolanan banyu lan guyonan,Jaka Tarub lewat lan ndingkik para Nawang sing lagi adus.Jaka Tarub : “ Wah sapa kuwi ? Ya Jagad Dewa Bathara,ayu –ayu tenan rupane.”Jaka Tarub duwe akal arep njupuk salah siji slendhange para Nawang.Tujuane supaya bisa tetepungan karo salah sijine utawa kabeh para Nawang.Jaka Tarub : “ Wah…selendang endi iki sing arep dakjupuk?Iki wae wis !”Rada sawetara, para Nawang banjur padha mentas saka sumber.Para Nawang njupuk slendhange dhewe-dhewe.Nawang Sari : “ Ayo padha mentas,langit wis arep peteng”Nawang Mekar : “ ayo bali, sesuk mrene maneh”Nawang Wulan : “ ( bingung tolah – toleh ) Lho…ana ngendi selendangku ? “Nawang Lintang : “ iku mau kokseleh ngendi?”Nawang Wulan : “ ( nuding watu gedhe ) ing watu gedhe kuwi, bareng mbakyu kabeh “Nawangsari : “ Apa ana manungsa lewat lan njupuk selendang,Nawang Wulan ? “Nawang Lintang : “ aku ora ndeleng ana manungsa liwat.’Nawang Sekar : “ Piye iki,langit wis arep peteng.”Nawang Sari : “ Iyo,yen ora ndang bali kahyangan bakal ditutup”Nawang Lintang : “ Yen ngono,kowe ing kene wae, golekana selendangmu.Yen wis ketemu kita bakal nyusul kowe”Nawang Wulan : “Aja mbakyu.Aku aja ditinggal. Mbakyu,mbakyu..”Nawang Sari : “( Para Nawang budhal mabur ) “Wis ngati-ngati,Nawang Wulan.Pangapurane ya..!”Para Nawang mulih menyang kahyangan. Nawang Wulan bisane mung nangis . Jaka Tarub teka lan nyedaki Nawang Wulan.Nawang Wulan : “ ( susah ) ana ngendi sendhangku ya ?”Jaka Tarub : “ Geneya kowe kok sedih banget?’Nawang Wulan : “ Aku kelangan selendang, opo kowe ngerti ? “Jaka Tarub : “ Aku ora ngerti.Aku Jaka Tarub, omahku ana ing desa kulon kono.Sapa jenengmu?”Nawang Wulan : “ Aku Nawang Wulan,aku kesasar ana ning kene lan arep nggoleki slendhangku”Jaka Tarub : “ Yen kowe gelem, kowe oleh nginep ing omahku.Sesuk isuk dakrewangi nggoleki Selendang Dewi”Nawang Wulan : “ Wah..matur suwun kakang Jaka Tarub” Panggonan dumadine prastawa ing crita dhuwur?
- Ing Kahyangan
- Ing tlaga pinggiring alas
- Ing swargaloka
- Ing tengahe kutha
- Semua jawaban benar
Jawaban: B. Ing tlaga pinggiring alas.
Dilansir dari Ensiklopedia, jaka tarub para nawang lagi guneman ing kahyangan.dheweke mudhun saka kahyangan arep adus ing bumi.nawang sekar : “ayo dulur,dolan menyang bumi!”nawang lintang : “ wah..ayo! nanging dolan menyang ngendi”nawangsari : “ aku duwe pemikiran,ayo adus ing telaga wae”para nawang :” ( ngawa slendange ) ayo…!”para nawang teka ing sumber lan nyilih selendang ing dhuwur watu gede.nawang sekar : “ wah…seger tenan banyune.”nawang sari : “ iya,bening banget.”nalika para nawang padha dolanan banyu lan guyonan,jaka tarub lewat lan ndingkik para nawang sing lagi adus.jaka tarub : “ wah sapa kuwi ya jagad dewa bathara,ayu –ayu tenan rupane.”jaka tarub duwe akal arep njupuk salah siji slendhange para nawang.tujuane supaya bisa tetepungan karo salah sijine utawa kabeh para nawang.jaka tarub : “ wah…selendang endi iki sing arep dakjupukiki wae wis !”rada sawetara, para nawang banjur padha mentas saka sumber.para nawang njupuk slendhange dhewe-dhewe.nawang sari : “ ayo padha mentas,langit wis arep peteng”nawang mekar : “ ayo bali, sesuk mrene maneh”nawang wulan : “ ( bingung tolah – toleh ) lho…ana ngendi selendangku “nawang lintang : “ iku mau kokseleh ngendi”nawang wulan : “ ( nuding watu gedhe ) ing watu gedhe kuwi, bareng mbakyu kabeh “nawangsari : “ apa ana manungsa lewat lan njupuk selendang,nawang wulan “nawang lintang : “ aku ora ndeleng ana manungsa liwat.’nawang sekar : “ piye iki,langit wis arep peteng.”nawang sari : “ iyo,yen ora ndang bali kahyangan bakal ditutup”nawang lintang : “ yen ngono,kowe ing kene wae, golekana selendangmu.yen wis ketemu kita bakal nyusul kowe”nawang wulan : “aja mbakyu.aku aja ditinggal. mbakyu,mbakyu..”nawang sari : “( para nawang budhal mabur ) “wis ngati-ngati,nawang wulan.pangapurane ya..!”para nawang mulih menyang kahyangan. nawang wulan bisane mung nangis . jaka tarub teka lan nyedaki nawang wulan.nawang wulan : “ ( susah ) ana ngendi sendhangku ya ”jaka tarub : “ geneya kowe kok sedih banget’nawang wulan : “ aku kelangan selendang, opo kowe ngerti “jaka tarub : “ aku ora ngerti.aku jaka tarub, omahku ana ing desa kulon kono.sapa jenengmu”nawang wulan : “ aku nawang wulan,aku kesasar ana ning kene lan arep nggoleki slendhangku”jaka tarub : “ yen kowe gelem, kowe oleh nginep ing omahku.sesuk isuk dakrewangi nggoleki selendang dewi”nawang wulan : “ wah..matur suwun kakang jaka tarub” panggonan dumadine prastawa ing crita dhuwur ing tlaga pinggiring alas.
